Ο δαιμόνιος μικρασιάτης Ευάγγελος Κατσίμπαλης, αποφάσισε να προχωρήσει ένα βήμα παραπάνω τη μικρή οικογενειακή επιχείρηση πετρόμυλων που είχε και εκμεταλλευόμενος τα «αλεστικά» που έπαιρνε από τους άλλους χωρικούς ως πρώτη ύλη, να δημιουργήσει παράλληλα με τους μύλους και ένα μικρό αρτοποιείο. Το όνομα Μυλωνάς βγήκε κάπου εκεί ως παρατσούκλι από τη δουλεία του και έμεινε από εκείνα τα χρόνια στην οικογένεια.

Μετά την μικρασιατική καταστροφή ο Ευάγγελος Μυλωνάς εγκαταστάθηκε ως πρόσφυγας στη συνοικία των εισόδιων της Θεοτόκου στο Αίγιο.

Δημιούργησε από το μηδέν τον φούρνο της γειτονιάς και κατόπιν και δεύτερο στο κέντρο του Αιγίου.

Το 1926 γεννιέται ο Γρηγόρης Μυλωνάς, ο οποίος θα είναι και ο συνεχιστής της οικογενειακής επιχείρησης. Διδάχθηκε την τέχνη της αρτοποιίας δίπλα στον πατέρα του. Το 1954 αποφασίζει να εγκαταλείψει το Αίγιο και να αναζητήσει την τύχη του στην Αθήνα ιδρύοντας τον πρώτο φούρνο «Μυλωνάς» στην οδό Καλλιγά στου Γκύζη.

Το 1965 η οικογένεια μετακομίζει στην παραλιακή κοινότητα ακόμα Καλαμακίου για να λειτουργήσει τον τοπικό φούρνο της περιοχής με την επωνυμία «Πρεβεζάνος» ο γιός του Γρηγόρη Μυλωνά, Γιώργος.

Από τότε και στην οδό Θουκυδίδου & Κανάρη λειτουργεί ο οικογενειακός φούρνος Μυλωνά. Στην πορεία του ως τοπικός επιχειρηματίας ο Γιώργος Μυλωνάς υπήρξε σημαντικό πρόσωπο στην τοπική κοινωνία του Καλαμακίου, με κοινωνική δράση αλλά και διατελώντας πρόεδρος της ομώνυμης ποδοσφαιρικής ομάδας με πολλές επιτυχίες.

Σήμερα την επιχείρηση λειτουργεί ο γιός του Γιώργου Μυλωνά, Γρηγόρης, ο οποίος συνεχίζει την παράδοση της οικογένειας, πάντα σεβόμενος την ιστορία του φούρνου αλλά και με σχέδια ανάπτυξης της επιχείρησης. Αποτελεί τον τέταρτο κατά σειρά αρτοποιό της οικογένειας, μιας οικογένειας που κάλλιστα μπορεί να ισχυριστεί ότι αρτοποιεί ένα σχεδόν αιώνα.